■ چه کردیم کین گونه گشتیم خار بخش عمومی

چه کردیم کین گونه گشتیم خار؟


در این خاک زرخیز ایران زمین

نبودند جز مـــردمی پاک دین

همه دینشان مردی و داد بود

وز آن کشــــــور آزاد و آباد بود

چو مهر و وفا بود خود کیششان

گـــــنه بود آزار کس پیشـــشان

همـــه بنده ناب یـــــــزدان پاک

همه دل پر از مهر این آب و خاک

پدر در پــــدر آریایـــــــــی نژاد

ز پشت فـــریدون نیکــــــو نهاد

بزرگی به مــردی و فرهنگ بود

گــدایی در این بوم و بر ننگ بود

کــجا رفت آن دانش و هوش ما

که شد مــهر میهن فراموش ما

که انداخــت آتش در این بوستان

کز آن سوخت جان و دل دوستان

چه کردیم کین گونه گشتیم خار؟

خــــــرد را فکندیم این سان زکار

نبود این چنین کشــــور و دین ما

کــــجا رفـــــت آیین دیــــرین ما؟

به یزدان که این کشــــور آباد بود

هـــــمه جای مـــــردان آزاد بود

در این کشــور آزادگی ارز داشت

کشاورز خود خانه و مرز داشت

گرانمـــــایه بود آنـــکه بودی دبیر

گرامـــی بد آنکس که بودی دلــیر

نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت

نه بیـــگانه جایی در این خانه داشت

از آنروز دشـــــــــمن بما چیره گشت

که ما را روان و خرد تیـــــــره گشت

از آنروز این خــــــــــانه ویرانــــه شد

که نان آورش مـــــرد بیـــــــگانه شد

چو ناکـــــس به ده کـــــدخدایی کند

کشــــــــــاورز باید گـــــــدایی کند

به یـــزدان که گر ما خـــــرد داشتیم

کجا این ســــــر انجام بد داشتیم

بســـوزد در آتش گرت جــــــان و تن

به از زندگــــــــــی کردن و زیستن

اگر مایـــــه زندگی بندگــــی است

دو صد بار مردن به از زندگی است

بیا تا بـــــکوشیم و جنــــگ آوریم

برون سر از این بار ننـــــــگ آوریم


فردوسی


"به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقیست"